int  count ;

اسامی غیر مجاز             اسامی مجاز
-------------------------------------
  count3                   3count
  count                    .count
  co_unt                   co.unt

int  x = 4;     // initial value = 4
char  char1 = 'a' , char2 = char3 = 'y';    // initial values = 'a' and 'y'
bool  b = true;     // initial value = true                                     

int  y;
y = 12;     // initial value = 12

float float_1 (2);     // initial value = 2                

float a, b;
cin >> a >> b;

ثوابت و عملگرها در C++ - (Constants)

ثوابت مقادیری در برنامه هستند که مقدارشون در طول برنامه قابل تغییر نیست و اگر که بخوایم مقدار ثوابت رو تغییر بدیم با خطایی از طرف کامپایلر مواجه می شیم.

برای تعریف ثوابت در c++ دو الگو وجود دارد :

• 1. با استفاده از دستور #define

#define  <name>  <value>

// For example :
#include <iostream>
#define  P  3.14
int main()
{
    cout >> P;
    return  0 ;
}

3.14

به محل استفاده از این دستور دقت کنید که در کجای برنامه مورد استفاده قرار گرفته است (بعد از فایلهای سرآیند) .

نکته ای که باید در اینجا توجه نمود و در مثال بالا هم مشخص بود این است که در پایان دستور #define از ; (سمی کالن) استفاده نمی کنیم.

• 2. با استفاده از کلمه کلیدی const :

const  <مقدار> = <نام ثابت>  <نوع داده>;

// For example :
#include <iostream>
int main()
{
    const  float  P = 3.14 ;
    cout >> P;
    return  0 ;
}

3.14

می بینیم که محل این دستور درون خود تابع main هست اما دستور #define در بیرون از تابع main و در بالای برنامه.

عملگر ها (Operators)

برای انجام عملیات بر روی داده ها از عملگرها استفاده می کنیم. عملگرها نمادهایی هستند که عملیاتی مانند جمع،ضرب، کوچکتری و از این قبیل را روی داده ها انجام می دهند که عبارتند از :

• انتساب ( Assignment ) ( = )

از این عملگر برای نسبت دادن یک مقدار به یک داده استفاده می شود .

#include <iostream>
int main()
{
    int a, b ;          // a:?,  b:?
    a = 10 ;            // a:10, b:?
    b = 4 ;             // a:10, b:4
    a = b ;             // a:4,  b:4
    b = 7 ;             // a:4,  b:7
    cout >> "a:" ;
    cout >> a ;
    cout>> "b:" ;
    cout >> b ;
    return  0 ;
}

a:4  b:7

نحوه عملکرد این عملگرد به این شکله که مقدار سمت راست تساوی را در سمت چپ قرار میدهد.

• عملگرهای محاسباتی ( Arithmetic Operators ) ( + , - , * , / , % )

پنج عملگر محاسباتی موجود در C++ عبارتند از :

با 4 عملگرد اول آشنا هستید اما آخرین که خوانده می شود ( مـد "با واو تلفظ کنید" ) عملوند سمت چپ را بر عملوند سمت راست تقسیم کرده و باقیمانده آنرا بدست می آورد .

#include <iostream>
int main()
{
   int  a = 11;
   int  b = 3;
   int c = a % b;
   cout >> "c:" ;
   cout >> c ;
   return  0 ;
}

c: 2

• عملگرهای ترکیبی ( Compund Operators ) ( =+ , =- , =* , =/ )

در واقع جواب این نوع از عملگرها برابر حاصل عمل عملگر، بر خود عبارت سمت چپ و عبارت سمت راست تساوی است . علت اینگونه نوشتار هم مختصرنویسی است.

عملگرهای ترکیبی دیگری نیز وجود دارند که در ادامه در موردشان بحث می کنیم مثل : => و =<

#include <iostream>
int main()
{
   int  a ,b = 3;     // a=?, b=3
   a = b;             // a=3, b=3
   a += 2;            // a=a+2=3+2=5
   cout >> a;
   return  0 ;
}

5

• عملگرهای افزایش کاهش ( Increase , Decrease ) ( ++ , -- )

این عملگرها یک واحد به عملوند خود اضافه می کنند و عمل اونها به اینکه در سمت چپ یا راست عملوند خود قرار بگیرند متفاوت است .

#include <iostream>
int main()
{
   int  a = 2, b = 3;        // a=2, b=3
   a += b++;                 // a+=(b+1) ---> a=a+(b+1) ---> a=2+4=6
   cout >> "a:";
   cout >> a;
   return  0;
}

a:6

اگر عملگر سمت راست یا چپ عملوند خود باشه در هر دو صورت یک واحد به عملوند اضافه می شود . اما تفاوت این دوحالت در عبارات محاسباتی خود را نشان می دهد . عبارات محاسباتی ترکیبی از متغیرها، ثوابت و عملگرها هستند مثل 4*5-5/10 و 6-x/y

int  A , B = 3;        // A=?, B=3
A = ++B;               // A=(++B) ---> A=(B+1) , B=B+1 ---> A=4, B=4                     
                                    

A=4   ,B=4

در مثال بالا چون افزایش قبل B قرار دارد ابتدا یک واحد به B اضافه شده، پس در همینجا B می شود 4 و در پایان مقدار فوق در A قرار می گیرد .

int  A , B = 3;        // A=?, B=3
A = B++;               // A=(B++) ---> A=B, B=B+1 ---> A=3, B=4                     
                                    

A=3   ,B=4

اما در مثال بالا چون افزایش بعد از B قرار دارد اول مقدار B که 3 هست در A ریخته میشود و بعد یک واحد به B اضافه میشود .

• عملگرهای رابطه ای و تساوی (Relational and equality operators) ( = = , =! , > , < , =< , => )

از این نوع عملگرها برای مقایسه دو عبارت استفاده میشود که کاربرد اونها بیشتر در عبارات شرطی است که بعدا در موردشون بحث می کنیم . فعلا اینو بدونید که این عملگرها در صورت درست بودن مقایسه، مقدار درستی و در غیر این صورت مقدار نادرستی را برمی گردانند .

int  a = 10 , b = 7;     //a=10, b=7
(a == b) ;               //a=10 and not equal to b so return false
(a >= b) ;               //a=10 greater than b so return false
(a > b) ;                //a=10 greater than b so return true

عملگرهای دیگه ای هم وجود دارند که در آینده و با برخورد به اونها در موردشون صحبت می کنیم تا مبحث کسل کننده و طولانی نشود .